Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα !

Τα παρακάτω video απο την εκπομπή του Παύλου Τσίμα ''Έρευνα'' δείχνουν τη διαφορά του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε σχέση με αυτό της Φιλανδίας και όλων των υπολοίπων χωρών που έχουν αντιληφθεί το βασικό ρόλο που παίζει η παιδεία στην καλλιέργεια των ατόμων, στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των πολιτών ενός κράτους και κατ' επέκταση στην κοινωνική πρόοδο.

O Γιαν είναι Φιλανδός. Μαθητής της δευτέρας λυκείου, σε ένα δημόσιο λύκειο (ιδιωτικά δεν υπάρχουν στην χώρα του) στο Ελσίνκι. Η Βανέσα είναι Ελληνίδα. Μαθήτρια της τρίτης Λυκείου, στο δημόσιο του Χολαργού. Συνομιλούν στο ίντερνετ. Η Βανέσα, έκπληκτη, ανακαλύπτει ότι ο συνομήλικος της έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, ελάχιστη πίεση, κανένα άγχος για την μαθητική του ζωή και για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο κι ότι το σχολείο του - δημόσιο- έχει μέχρι και μικρό στούντιο τηλεόρασης για να κάνουν το μάθημα δημοσιογραφίας! Κι όμως, αυτός ο «χαλαρός» νέος, που πιέζεται ελάχιστα από το σχολείο και βασανίζεται σπάνια από τον βραχνά των εξετάσεων, φοιτά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται σταθερά πρώτο στον κόσμο, με βάση παγκόσμιες αξιολογήσεις, ενώ εκείνη, που βασανίζεται δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα σε σχολείο και φροντιστήριο και την πνίγει το άγχος, ζει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είχε αξιολογηθεί στην 25η θέση το 2000 κι έχει ήδη πέσει στην 28η από τις 30 υπό εξέταση χώρες το 2006, στην τελευταία μέτρηση (και κανείς δεν ξέρει τι ισχύει το 2010!)!

Την ιστορία αυτών των δύο μαθητών, ένα τυπικό τους 24ωρο, παρακολουθεί η εκπομπή, καταγράφει τις διαφορές στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον και την καθημερινή τους ζωή και μένει με το αναπάντητο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν το δικό μας σχολείο να πιέζει τόσο πολύ τους μαθητές του με τόσο φτωχά αποτελέσματα; Πώς γίνεται να συζητάμε τόσο πολύ για την παιδεία και να τα καταφέρνουμε στην πράξη τόσο άσχημα;

Καθώς μια ακόμη συζήτηση («από μηδενική βάση», όπως ειπώθηκε αρμοδίως) έχει ξεκινήσει ήδη για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η εκπομπή θέτει τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων, μέσα σε μια σχολική τάξη κι ένα μαθητικό δωμάτιο δύο διαφορετικών χωρών. Κι έπειτα ρωτά δασκάλους, ειδικούς και υπουργούς τι φταίει, τι ματαιώνει κάθε απόπειρα βελτίωσης του ελληνικού σχολείου.
Τρεις πρώην υπουργοί που φιλοδόξησαν να συνδέσουν το όνομά τους με μια μεγάλη μεταρρύθμιση - ο Γεράσιμος Αρσένης, η Μαριέττα Γιανάκου και ο Βασίλης Κοντογιανόπουλος - μιλούν για πρώτη φορά για την εμπειρία τους, τα λάθη τους και τα συμπεράσματα στα οποία έχουν οδηγηθεί.
Ελπίζουμε στο άμεσο μέλλον η παιδεία στη χώρα μας να προσεγγίσει τα πρότυπα του εξωτερικού και να συμβάλλουμε όλοι μας σ' αυτό.

Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα #1
Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα #2
Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα #3
Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα #4
Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα #5