Ήταν κάπου στα 1982 όταν ο Thom Yorke στην ηλικία των 14, ζήτησε από τον Colin Greenwood(μπάσο) να τον βοηθήσει στη δημιουργία μιας νέας μπάντας μαζί με τον Ed O'Brien(κιθάρα).Ο Thom και ο Colin ήταν ήδη μέλη σχολικού γκρουπ που ονομαζόταν ΤΝΤ παίζοντας punk. Ένας άλλος φίλος από το δημόσιο σχολείο του Abingdom έγινε ο ντράμερ του συγκροτήματος και δεν ήταν άλλος από τον Phil Selway. Τελευταίος στην μπάντα μπήκε ο Jonny Greenwood(κιθάρα-Hammond)-ο αδερφός του Collin.
Το ντεμπούτο έγινε στην Οξφόρδη από όπου και κατάγονται μερικά χρόνια αργότερα, το 1985. Ονόμασαν το γκρουπ
On A Friday, ενώ το πρώτο τους ντέμο ήρθε το 1991. Ένας συμμαθητής τους είχε μεταφέρει την κασέτα στα Courtyard Studios που διευθύνονταν από τους Bryce Edge και Chris Hufford, πρώην μουσικούς (Aerial FX). Ο Chris Hufford δεν ενθουσιάστηκε βέβαια αλλά μετά από λίγο καιρό όταν ήρθε στα χέρια του μια κόπια του Stop Whispering και του What's that you say on it εκφράστηκε λέγοντας ότι είχαν αποκτήσει ταυτότητα.
Στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλα ντέμος ενώ οι συναυλίες στην Οξφόρδη διαδέχονταν η μια την άλλη. Το πρώτο τους εξώφυλλο ήταν στο τοπικό περιοδικό "Curfew". Έτσι τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν πιο γρήγορα, ενώ παράλληλα άρχισε να εκδηλώνεται ενδιαφέρον και από πλευράς δισκογραφικών εταιρειών με τελική νικήτρια την ΕΜΙ, με την οποία υπέγραψαν τελικά.
Οι On A Friday είχαν μετατραπεί πολύ γρήγορα σε ένα πολλά υποσχόμενο γκρουπ ενώ η αλλαγή του ονόματος δεν άργησε. Το νέο τους όνομα, που όλοι γνωρίζουμε, ήταν
Radiohead εμπνευσμένο από
τον τίτλο ενός τραγουδιού των Talking Heads στο άλμπουμ True Stories. Οι Hufford και Edge είχαν πια μετατραπεί σε μάναντζερ του συγκροτήματος, με αποτέλεσμα οι σχέσεις τους να μην αργήσουν να κλονιστούν. Μετά την κυκοφορία του 4-track Drill EP το Μάρτιο του 1992 με το Prove Yourself ως αρχηγικό κομμάτι (έφτασε το 101 στα UK singles chart) ήταν ώρα να αλλάξουν και παραγωγούς.
'Ετσι λοιπόν προσλαμβάνουν τους Paul Q. Kolderie και Sean Slade για να τους μανατζάρουν για τα δύο τραγούδια του επόμενου single (Inside My Head and Lurgee). Στη συνέχεια έγραψαν το τραγούδι που έμελλε να είναι το καθοριστικότερο της καριέρας τους, μιας και ήταν αυτό που τους έκανε και ευρέως γνωστούς. Αυτό δεν είναι κανένα άλλο από το γνωστό σε όλους μας
Creep. Για την ακρίβεια, όμως, το γκρουπ δεν ήταν απόλυτα ικανοποιημένο με αυτό το κομμάτι μιας και ο θρύλος λέει ότι ο Jonny ανακάλυψε το κραντσάρiσμα προσπαθώντας μάλλον να καταστρέψει παρά να γράψει ένα τραγούδι !!!
Ακολούθησε έπειτα το
Pablo Honey(1993) το οποίο ολκληρώθηκε μέσα σε 3 εβδομάδες. Το single του Creep ενδιάμεσα (1992) είχε πουλήσει αρκετά για να τους φέρει στο 78 του UK charts.Το Pablo Honey βγήκε στα δισκοπωλεία μαζί με το single Anyone Can Play Guitar.
Το Creep έφτασε τελικά ένα χρόνο μετά στο νούμερο 7 των UK charts. Ακολουθεί το
The Bends το
1995 (το καλύτερο τους άλμπουμ κατά την αποψη μας) μαζί με το πρώτο single του άλμπουμ, το My Iron Lung. Αλλά μόνο με το πέμπτο single του άλμπουμ Street Spirit, 18 ολόκληρους μήνες αργότερα οι RH χτύπησαν θέση στην πρώτη δεκάδα ξανά. Η Αμερική από την άλλη προέβαλλε αντίσταση!
Μετά από όλα αυτά και ένα χρόνο μετα (
1997) ήρθε το άλμπουμ που τους έκανε γνωστούς στο ευρύ κοινό και τους καθιέρωσε ως ένα από τα γκρουπ ζωντανούς θρύλους (δεν είναι προσωπική εκτίμηση) το
O.K Computer. Ήταν σίγουρα απόδειξη του τι μπορεί κανείς να καταφέρει με την επίμονη δουλειά και την τελειομανία. Ο παραγωγός του δίσκου ήταν ο γνωστός τώρα πια Nigel Godrich που τους είχε βοηθήσει και παλαιότερα ως μηχανικός ήχου. "Πρόκειται για μια εγκεφαλική δουλειά με άποψη και δουλεμένο συναισθηματικό περιεχόμενο, απ' αυτές που δεν έχουμε τύχη να ακούμε συχνά" (ΠΟΠ &ΡΟΚ Ιούνιος 2000).
Η μεγάλη στροφή των Radiohead και ένα ακόμα δείγμα του πόσο αστείρευτη είναι η έμπνευσή τους αλλά και του πόσο απεχθάνονται τη στασιμότητα και την επανάπαυση στην επιτυχία τους, ήταν το επόμενο άλμπουμ τους, όπου όλοι περιμέναμε μια φυσιολογική συνέχεια του ''O.K Computer''.Το
Kid A βγήκε το
2000 και ήταν ένα σόκ ακόμα και για τους φανατικούς φίλους των Radiohead. Δύσκολο στο άκουσμα του, πειραματικό, συνδυάζοντας εναλλακτική ρόκ με ηλεκτρονική μουσική και αφαιρετικές συνθέσεις, έδειξε πως πρέπει να συνεχίζει ένα συγκρότημα όταν έχει καταξιωθεί. Τότε πολλοί χαρακτήρισαν το Kid A σαν αυτοκτονία των Radiohead , αλλά το κοινό έδειξε σιγά σιγά τις διαθέσεις του , αφού το Kid Α πήρε ένα Grammy Award για το καλύτερο εναλλακτικό άλμπουμ και είχε υποψηφιότητα για το καλύτερο άλμπουμ το 2001.
Το επόμενο άλμπουμ τους , το
Amnesiac το 2001 ήταν η συνέχεια του Kid A και όπως ήταν αναμενόμενο μπήκε στο top UK Album Chart καθώς έφτασε και στο Νο 2 των Ηνωμένων Πολιτειών .
Ακολούθησαν το
hail to the thief το 2003 και μια συλλογή με b- sides το
COM LAG ανάμεσα απο το 2003 και το 2004.
Το νέο μεγάλο χτύπημα των Radiohead ήταν, όχι τόσο το καινούργιο τους άλμπουμ
In Rainbows το 2007, το οποίο ήταν πραγματικά καλό και συνδύαζε τα ακούσματα των δύο προηγούμενων άλμπουμ με τα κιθαριστικά ξεσπάσματα του The Bends και τον λυρισμό του O.K Computer , αλλά ο τρόπος με τον οποίο διέθεσαν το άλμπουμ προς πώληση .
Για πρώτη φόρα ένα συγκρότημα έδινε έλευθερα το άλμπουμ του απο το επίσημο site τους και όχι μέσα απο κάποια δισκογραφική εταιρία, με κόστος ''ό,τι θέλετε, δώστε'' και δίνοντας ως επιλογή και να μην δώσουμε τίποτα!!! Το αποτέλεσμα ήταν 1,2 εκατομμύρια downloads μέσα στην πρώτη μέρα διάθεσης.Έπειτα το In Rainbows βγήκε κανονικά σε c.d απο την XL Recordings και αντίθετα από ότι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, η ''πειρατεία'' του άλμπουμ δεν το χτύπησε στις πωλήσεις, το αντίθετο, πούλησε 3 εκατομμύρια σε 1 χρόνο. Το μήνυμα των Radiohead για την ηλεκτρονική πειρατεία και τις απαγορεύσεις διαφόρων συναδελφων τους για να μην διακινούνται ελεύθερα τα τραγούδια τους ήταν πανίσχυρο και μακάρι να το υιοθετούσαν και άλλοι στο εξής.
Από τον Μάιο του 2009 μέχρι τώρα οι Radiohead έχουν βγάλει 2 single τα οποία είναι διαθέσιμα απο το site τους, ως downloads, και ετοιμάζουν το καινούργιο τους άλμπουμ για το τέλος του 2010. Περιμένουμε με ανυπομονησία !!!
Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε
εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου